Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, γνωστό παγκοσμίως κυρίως για το μυθολογικό του πλαίσιο, καθώς στην κορυφή του (Μύτικας, υψόμετρο 2.918 μέτρα) κατοικούσαν οι Δώδεκα «Ολύμπιοι» Θεοί σύμφωνα με τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων. Είναι επίσης το δεύτερο σε ύψος βουνό στα Βαλκάνια. Ο συμπαγής ορεινός του όγκος βρίσκεται στα όρια της Θεσσαλίας με τη Μακεδονία, μια σειρά από ψηλές κορυφές που αυλακώνουν βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας.
Σύμφωνα με μελέτες στους πρόποδες του Ολύμπου άνθρωποι την εποχή του σιδήρου είχαν ξεκινήσει να δημιουργούν οικισμούς. Αυτοί οι πρώτοι κάτοικοι ήταν που εντυπωσιάστηκαν με την γοητεία της φύσης του, τις ψηλές κορυφές του και τα χαμηλά σύννεφα που προκαλούσαν καταιγίδες ξεκινώντας έτσι να διαδίδουν τους πρώτους θρύλους που σε μεταγενέστερες γενιές θα αποδώσουν το γνωστό Δωδεκάθεο των Αρχαίων Ελλήνων.
Σύμφωνα με την μυθολογία οι δώδεκα θεοί κατοικούσαν στα φαράγγια του Ολύμπου όπου υπήρχαν και τα παλάτια τους. Το Πάνθεον (ο σημερινός Μύτικας), ήταν το σημείο συνάντησής τους, ενώ ο θρόνος του Δία βρισκόταν στην κορυφή με την σημερινή ονομασία «Στεφάνι». Στην ανατολική μεριά του Ολύμπου, η μυθολογική παράδοση είχε τοποθετήσει τις εννέα Μούσες, προστάτιδες των Καλών Τεχνών, που ήταν κόρες του Δία.
Ωστόσο οι αρχαίοι δεν επιχειρούσαν ανάβαση στον Όλυμπο και συγκεκριμένα στις κορυφές «Πάνθεον» και «Θρόνο Διός» (Μύτικας και Στεφάνι αντίστοιχα) όπως φανερώνει η έλλειψη πολλών στοιχείων. Έφταναν μέχρι την πλησιέστερη κορυφή, που σήμερα ονομάζεται Άγιος Αντώνιος, απ’όπου είχαν οπτική επαφή με την κορυφή και εκεί άφηναν τα αφιερώματα τους, όπως μαρτυρούν σχετικά πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα.
Όποιος αγαπάει τις πεζοπορίες και τις εξωτερικές δραστηριότητες, δεν γίνεται να μην έχει στην λίστα του το επιβλητικό βουνό των θεών.
Το να φτάσει κανείς στην υψηλότερη κορυφή της Ελλάδας είναι σίγουρα μια εμπειρία ζωής και μια σημαντική πρόκληση. Το βουνό είναι ο πρώτος χαρακτηρισμένος εθνικός δρυμός της χώρας από το 1938 και συντηρεί 32 είδη θηλαστικών, 108 είδη πτηνών και χιλιάδες διαφορετικά είδη φυτών και λουλουδιών.
Το εκτεταμένο δίκτυο των μονοπατιών που διασχίζουν τον Όλυμπο και τα οργανωμένα ορειβατικά καταφύγια δίνουν τη δυνατότητα στους περιπατητές, τους λάτρεις των πεζοποριών, τους αναρριχητές και τους ορειβάτες να γνωρίσουν από κοντά τον Όλυμπο. Όλα αυτά τα μονοπάτια σας περιμένουν ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, να σας μυήσουν στο βουνό των Θεών.
Οι διαδρομές για να ανεβείτε στον Όλυμπο είναι πολλές. Αν επιθυμείτε να φτάσετε όσο το δυνατόν ψηλότερα με αυτοκίνητο, τότε η ιδανική διαδρομή είναι από τα Πριόνια. Εκεί θα αφήσετε το όχημά σας και θα κατευθυνθείτε προς το καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός και μετέπειτα προς το οροπέδιο των Μουσών ( υψόμετρο 2.650 μ.). Το καταφύγιο αυτό είναι το πιο παλιό των ελληνικών βουνών και είναι ανοικτό από τον Μάϊο έως τον Οκτώβριο. Τα καταφύγια του Ολύμπου είναι πολλά και σχεδιάζοντας την πορεία σας στο βουνό, μπορείτε να βρείτε το ιδανικό.
Άλλο καταφύγιο είναι οι Βρυσοπούλες που βρίσκεται στις νότιες πλαγιές του βουνού και χρησιμοποιείται κυρίως τον χειμώνα, αφού εξυπηρετεί για πιο σύντομη χειμερινή ανάβαση στον Μύτικα.
Ένα ακόμη καταφύγιο είναι το Χρήστος Κάκκαλος, που βρίσκεται στο Οροπέδιο Μουσών και λειτουργεί από αρχές Ιουνίου μέχρι και τον Οκτώβριο. Πρόκειται για το ιδανικό σημείο ξεκούρασης αν επιλέξετε τη διαδρομή της Διασταύρωσης. Από εκεί για να φτάσετε στον Μύτικα θα χρειαστείτε μόνο 1 ώρα.
Ο Όλυμπος για πολλούς παραμένει ακόμα απρόσιτος και μυστηριώδης προκαλώντας τον επισκέπτη να ανακαλύψει μόνος του την αλήθεια των θρύλων του αλλά συνάμα να μην ξεχάσει ποτέ ότι στον Όλυμπο «οι άνθρωποι μπορούν… μόνο όταν οι Θεοί το επιτρέπουν».
Μια αξέχαστη εμπειρία ζωής που όλοι πρέπει να τολμήσουν να κάνουν. Υπέροχες εικόνες που μένουν βαθιά μέσα σου. Το συναίσθημα στην κορυφή του Μύτικα ανεπανάληπτο. Θα το έκανα ξανά και ξανά